Στα νεότερα μου χρόνια ονειρευόμουν ότι μπορούσα να πετάξω, αλλά κάθε φορά που πετούσα ήμουν κολλημένη σε ένα κορδόνι, οπότε μπορούσα να πετάξω μόνο τόσο ψηλά. Σε μια ευθεία δηλαδή....
Με την ενασχόληση μου με την θεραπεία και βελτίωσή μου, άρχισα να ονειρεύομαι καθαρά και πάντα επέλεγα να πετάω ως την πρώτη μου δράση. Στην αρχή πετούσα και μετά ένιωθα τις σκέψεις μου να με κυριεύουν υπερβολικά και τότε παρασυρόμουν πίσω στο έδαφος. Κάνοντας υπερωρίες όμως, έμαθα ότι υπήρχε αυτή η συγκεκριμένη ενέργεια στην οποία μπορούσα να μπω σε μια απεριόριστη ικανότητα να πετάω, όπως ήθελα, και τελικά ότι μπορούσα να δημιουργήσω όλα τα είδη των πραγμάτων στιγμιαία στο όνειρό μου μόνο με μια γρήγορη σκέψη: "Μπορώ να δημιουργήσω οτιδήποτε". Δεν υπήρχε καλώδιο και δεν υπήρχαν όρια…
Αυτά τα όνειρα αντιπροσώπευαν άμεσα το πώς άρχισα να νιώθω στη ζωή… επιτέλους μπορούσα να κυκλοφορώ ελεύθερα. Ακόμα και όταν το μυαλό μου πήγαινε στο"περίμενε... πετάμε πραγματικά;!" Και να ένιωθα τον εαυτό μου να βυθίζεται, μια γρήγορη ανακατεύθυνση στη συχνότητα της δυναμικής και της καθαρής πιθανότητας έγινε τόσο οικεία, που ήταν εύκολο να επιστρέψω αμέσως.
Το ανακαλώ με αγάπη αυτό το φαινόμενο κυρίαρχης συχνότητας. Μόλις εξοικειωθούμε με μια δόνηση - γίνεται εύκολο να τραβήξουμε μέσα κατά βούληση, και τελικά, μπορούμε να γίνουμε όλοι "εμείς". Ήταν κάτι που έκανα στον ξύπνιο κόσμο μου ταυτόχρονα και τα αποτελέσματα ήταν απίστευτα. Μπορούσα να πετάξω προς τις εκδηλώσεις μου, τα προβλήματά μου, που εξαφανίζονταν από θαύμα και η γαλήνη μου γινόταν αρκετά ακλόνητη.
Αν σκεφτόσασταν ποια είναι η κυρίαρχη συχνότητά σας αυτή τη στιγμή, χωρίς κρίση, ποια είναι αυτή; Τι προκαλεί τις διακυμάνσεις του; Ποια είναι η σκέψη που σας κάνει να αρχίσετε να βουλιάζετε;
Στοιχηματίζω ότι υπάρχει μια έκδοση σου με κυρίαρχη συχνότητα που ξέρει ακριβώς πώς να πετάει…
